Κοινοί αθλητικοί τραυματισμοί

Εάν παίζετε αθλήματα, γνωρίζετε τα οφέλη της άσκησης ενώ κάνετε κάτι που σας αρέσει. Αλλά ο αθλητισμός μπορεί επίσης να θέσει το σώμα σας σε κίνδυνο.

Ο δρόμος για τη βελτίωση της υγείας

Τα αθλήματα που παίζετε θα επηρεάσουν τους τύπους τραυματισμών που μπορεί να λάβετε. Υπάρχουν δύο είδη τραυματισμών. Οι οξείς τραυματισμοί συμβαίνουν ξαφνικά. Οι χρόνιοι τραυματισμοί αναπτύσσονται με την πάροδο του χρόνου. Ακολουθεί μια λίστα με τους πιο συνηθισμένους αθλητικούς τραυματισμούς.

• Τραυματισμοί του Αχίλλειου τένοντα. Ο Αχίλλειος τένοντας σας είναι ο παχύς, κορδόνιος ιστός που συνδέει το μυ της γάμπας σας (στο πίσω μέρος του κάτω ποδιού σας) με τη φτέρνα σας. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος τένοντας στο σώμα σας. Χρησιμοποιείται για να σας βοηθήσει να περπατήσετε. Η αχίλλειος τενοντίτιδα είναι ένας κοινός τραυματισμός του αχίλλειου τένοντα. Είναι συνηθισμένο σε αθλήματα που απαιτούν πολύ τρέξιμο. Μπορεί να προκληθεί από το να μην τεντώνεστε αρκετά πριν παίξετε, να μην φοράτε τα σωστά παπούτσια ή να παίζετε ξαφνικά περισσότερα αθλήματα. Μπορεί να έχετε αχίλλειο τενοντίτιδα εάν πονάει η φτέρνα ή η γάμπα σας όταν περπατάτε ή τρέχετε. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν οίδημα στην περιοχή ή εάν η περιοχή είναι ζεστή στην αφή. Αυτοί οι τραυματισμοί μπορεί να είναι τόσο οξείες όσο και χρόνιες.
• Σπασμένα κόκκαλα. Ένα σπασμένο οστό προκαλείται από ξαφνική δύναμη που ασκείται σε ένα οστό. Αυτό μερικές φορές ονομάζεται επίσης κάταγμα οστού. Αυτό μπορεί να συμβεί σχεδόν σε οποιοδήποτε άθλημα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ξαφνικό πόνο, οίδημα, μούδιασμα και ευαισθησία γύρω από την περιοχή. Μπορεί να παρατηρήσετε ότι η πληγείσα περιοχή δεν φαίνεται σωστή και μπορεί να μην μπορείτε να τη μετακινήσετε. Αυτά τα τραύματα είναι οξεία.
• Εξαρθρήματα. Μερικές φορές είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τη διαφορά μεταξύ ενός σπασμένου οστού και ενός εξαρθρήματος. Ένα εξάρθρημα συμβαίνει όταν τα άκρα των οστών σας απομακρύνονται από την κανονική τους θέση. Αυτά είναι κοινά σε αθλήματα επαφής, όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν έντονο πόνο, πρήξιμο και αδυναμία κίνησης της περιοχής. Αυτά τα τραύματα είναι οξεία.
• Γόνατο του Jumper. Αυτό είναι επίσης γνωστό ως επιγονατιδική τενοντίτιδα. Το γόνατο του Jumper συμβαίνει όταν υπάρχει τραυματισμός (ή φλεγμονή) στον ιστό που συνδέει την επιγονατίδα και τους μύες του μηρού, το οστό της κνήμης σας. Τα αθλήματα με επαναλαμβανόμενα άλματα είναι κοινά ερεθίσματα για αυτόν τον τραυματισμό. Παραδείγματα περιλαμβάνουν το μπάσκετ και το βόλεϊ. Επίσης, άτομα που είναι υπέρβαρα ή παίζουν αθλήματα σε σκληρή επιφάνεια είναι πιο πιθανό να κολλήσουν το γόνατο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο γόνατο, συνήθως ακριβώς κάτω από την επιγονατίδα. Μπορεί να εμφανίσετε αδυναμία ή δυσκαμψία στο γόνατο ενώ πηδάτε, γονατίζετε ή ανεβαίνετε σκάλες. Αυτοί οι τραυματισμοί μπορεί να είναι τόσο οξείες όσο και χρόνιες.
• Αγκώνας Little League. Αυτό είναι επίσης γνωστό ως αγκώνας του Little Leaguer. Είναι μια κατάσταση που επηρεάζει την πλάκα ανάπτυξης του αγκώνα στους εφήβους. Είναι ένας συνηθισμένος τραυματισμός για τους παίκτες του μπέιζμπολ. Το να πετάς τη μπάλα ξανά και ξανά ασκεί υπερβολική πίεση στον αγκώνα και οδηγεί σε χρόνια φλεγμονή της πλάκας ανάπτυξης. Οι ενήλικες μπορεί να εμφανίσουν μια παρόμοια κατάσταση, που ονομάζεται κάκωση ωλένιου παράπλευρου συνδέσμου. Τα συμπτώματα είναι πόνος στον εσωτερικό αγκώνα, ειδικά κατά τη ρίψη. Ο πόνος χειροτερεύει με κάθε συνεχόμενη ρίψη. Αυτός ο τραυματισμός είναι χρόνιος.
• Γόνατο του δρομέα. Το γόνατο του δρομέα είναι ένας άλλος τραυματισμός με επαναλαμβανόμενες κινήσεις. Είναι κοινό στους δρομείς και σε οποιονδήποτε κάνει πολύ περπάτημα, ποδηλασία ή γενική κάμψη γονάτων. Μπορεί επίσης να προκληθεί από τραύμα στο γόνατο ή σκληρό χτύπημα στο γόνατο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο πίσω από την επιγονατίδα σας, ειδικά όταν λυγίζετε το γόνατό σας. Η περιοχή μπορεί να είναι πρησμένη ή μπορεί να αισθανθείτε μια αίσθηση τριξίματος όταν λυγίζει το γόνατό σας. Αυτοί οι τραυματισμοί μπορεί να είναι τόσο οξείες όσο και χρόνιες.
• Νάρθηκες κνήμης. Η κνήμη σας είναι η περιοχή στο μπροστινό μέρος του κάτω ποδιού σας, κάτω από το γόνατό σας. Οι νάρθηκες της κνήμης συμβαίνουν όταν οι μύες και οι τένοντες γύρω από την κνήμη σας φλεγμονώνονται. Αυτός ο τραυματισμός συχνά επηρεάζει τους δρομείς και τους μπασκετμπολίστες. Το κύριο σύμπτωμα των νάρθηκας κνήμης είναι ο πόνος στο μπροστινό μέρος του κάτω ποδιού σας ενώ παίζετε το άθλημα. Ο πόνος συνήθως υποχωρεί με την ανάπαυση. Αυτά τα τραύματα είναι οξεία.
• Διαστρέμματα. Το διάστρεμμα είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους αθλητικούς τραυματισμούς. Το διάστρεμμα είναι ένα τέντωμα ή ρήξη ενός συνδέσμου κοντά σε μια άρθρωση, όπως ένα γόνατο, ο αστράγαλος ή ο καρπός. Τα διαστρέμματα προκαλούνται συχνότερα από πτώση ή από μια κίνηση συστροφής. Μπορεί να είναι ήπιες ή σοβαρές, ανάλογα με το αν ο σύνδεσμος είναι τεντωμένος ή σχισμένος. Τα συμπτώματα είναι πόνος, οίδημα (μερικές φορές έντονες) και μώλωπες. Μπορεί επίσης να μην μπορείτε να εφαρμόσετε βάρος στην άρθρωση χωρίς πόνο. Αυτά τα τραύματα είναι οξεία.
• Στελέχη. Ένα στέλεχος και ένα διάστρεμμα είναι διαφορετικά. Μια διάταση βλάπτει έναν μυ, ενώ ένα διάστρεμμα βλάπτει έναν σύνδεσμο. Ένα στέλεχος εμφανίζεται όταν τεντώνετε ή σχίζετε μυϊκό ιστό με υπερβολική έκταση. Ήπιες καταπονήσεις μπορεί να προκληθούν από επαναλαμβανόμενες κινήσεις. Στον αθλητισμό, οξείες καταπονήσεις είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν όταν τρέχετε, πηδάτε ή σηκώνετε. Συμβαίνουν επίσης όταν αλλάζετε γρήγορα κατεύθυνση. Είναι πιο πιθανό να καταπονήσετε έναν μυ σε κρύο καιρό. Τα συμπτώματα είναι ξαφνικός πόνος που ακολουθείται από άμεσο περιορισμένο εύρος κίνησης στην πληγείσα περιοχή. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί επίσης να δείτε μώλωπες και πρήξιμο. Αυτοί οι τραυματισμοί μπορεί να είναι χρόνιοι ή οξείς.
• Τένις αγκώνα. Ο αγκώνας του τένις είναι μια επώδυνη κατάσταση που προκαλείται από την υπερβολική χρήση του αγκώνα σας. Οι παίκτες του τένις και οι παίκτες του γκολφ είναι πιθανό να το πάρουν. Προκαλεί πόνο στο εξωτερικό του αγκώνα σας. Ο πόνος προκαλείται από φλεγμονή στους τένοντες. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν αδυναμία, ειδικά καθώς προσπαθείτε να πιάσετε αντικείμενα. Αυτοί οι τραυματισμοί μπορεί να είναι χρόνιοι.

Πώς να αποφύγετε ή να αποφύγετε αθλητικούς τραυματισμούς

Ένας από τους καλύτερους τρόπους για την πρόληψη τραυματισμών είναι να κάνετε διατάσεις πριν και μετά την άθληση ή την άσκηση. Επίσης, δεν πρέπει ποτέ να παίζετε ένα άθλημα χωρίς τον κατάλληλο προστατευτικό εξοπλισμό. Και ο εξοπλισμός σας πρέπει να είναι σε καλή κατάσταση. Πίνετε πάντα άφθονο νερό για να παραμένετε ενυδατωμένοι πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το άθλημα. Πιείτε μερικά φλιτζάνια νερό πριν παίξετε ή ασκηθείτε. Σταματήστε για ένα ποτό κάθε 20 λεπτά κατά τη διάρκεια της δραστηριότητάς σας. Όταν τελειώσετε, πιείτε περισσότερο νερό, ανάλογα με το πόσο ιδρώσατε κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας.

Πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη

Εάν πληγωθείτε παίζοντας ένα άθλημα, σταματήστε αμέσως. Ανάλογα με τον τραυματισμό, μπορεί να προκαλέσετε μεγαλύτερη ζημιά αν συνεχίσετε να παίζετε.

Οι περισσότεροι μικροτραυματισμοί από αθλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν στο σπίτι και θα πρέπει να βελτιωθούν σε λίγες μέρες. Η καλύτερη φροντίδα στο σπίτι είναι η χρήση του R.I.C.E. σχέδιο θεραπείας: Ανάπαυση, πάγος, συμπίεση και ανύψωση.

• Ξεκούραση. Μια ή δύο μέρες ξεκούρασης μπορεί να βοηθήσει στην ανάρρωσή σας. Αλλά μερικές φορές η τραυματισμένη περιοχή μπορεί να χρειάζεται περισσότερη ξεκούραση. Για τραυματισμούς που επηρεάζουν τα πόδια, τα γόνατα ή τους αστραγάλους, μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε πατερίτσες, ώστε να μην βάζετε βάρος στο τραυματισμένο μέρος του σώματος.
• Πάγος. Βάλτε πάγο στον τραυματισμό σας. Αυτό θα βοηθήσει με τον πόνο και το πρήξιμο. Θα πρέπει να εφαρμόζετε πάγο στην πληγείσα περιοχή για 15 έως 20 λεπτά κάθε τέσσερις ώρες. Ο θρυμματισμένος πάγος είναι καλύτερος για παγοκύστες γιατί μπορείτε να τον χειριστείτε για να καλύψει τον τραυματισμό.
• Συμπίεση. Η διατήρηση της πίεσης στον τραυματισμό θα βοηθήσει επίσης στο πρήξιμο. Θα παρέχει επίσης πρόσθετη υποστήριξη. Ένας ελαστικός επίδεσμος ιατρικής ποιότητας λειτουργεί καλύτερα. Τυλίξτε τον επίδεσμο σφιχτά, αλλά όχι τόσο σφιχτά ώστε να κόψει την κυκλοφορία στην περιοχή.
• Ανύψωση. Η στήριξη της πληγείσας περιοχής θα σας βοηθήσει να ξεκουράσετε σωστά τον τραυματισμό σας. Θα βοηθήσει επίσης στη μείωση του οιδήματος. Φροντίστε να στηρίξετε την περιοχή ώστε να είναι ψηλότερα από την καρδιά σας.

Πότε να πάτε στο γιατρό

Πηγαίνετε αμέσως στον γιατρό εάν ο τραυματισμός σας προκαλεί ακραίο οίδημα, μώλωπες ή εμφανή παραμόρφωση. Επισκεφθείτε επίσης το γιατρό σας εάν ο πόνος είναι έντονος ή το πρήξιμο ή ο πόνος σας δεν υποχωρούν μετά από μερικές ημέρες. Μπορεί να σας πει να πάρετε φάρμακα για να νιώσετε καλύτερα. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν ιβουπροφαίνη (εμπορική ονομασία: Advil) ή ακεταμινοφαίνη (εμπορική ονομασία: Tylenol). Αυτά μπορούν να βοηθήσουν με τον πόνο και το πρήξιμο. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να σας δώσει μια συσκευή, όπως σφεντόνα ή νάρθηκα, για να βοηθήσει στην επούλωση της τραυματισμένης περιοχής.

Οι νεαροί αθλητές κινδυνεύουν ιδιαίτερα να τραυματιστούν. Τα παιδιά που κάνουν το ίδιο άθλημα όλο το χρόνο είναι ιδιαίτερα ευάλωτα. Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις από αυτά τα αθλήματα μπορούν να επηρεάσουν τις πλάκες ανάπτυξής τους – τις περιοχές στα μακριά οστά όπου αναπτύσσεται. Μερικοί γιατροί συνιστούν να παίζετε αθλήματα σε μια συγκεκριμένη εποχή. Για παράδειγμα, αντί να παίζετε ποδόσφαιρο όλο το χρόνο, παίξτε ποδόσφαιρο την άνοιξη, μπέιζμπολ το καλοκαίρι και μπάσκετ το χειμώνα. Αυτή η ποικιλία μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο να ασκείται πίεση στις ίδιες αρθρώσεις όλη την ώρα.

Ερωτήσεις για τον γιατρό σας

1. Θα επουλωθεί η τραυματισμένη περιοχή μου για να είναι εξίσου δυνατή όπως πριν από τον τραυματισμό;
2. Πώς μπορώ να ξέρω πότε να εφαρμόσω πάγο ή θερμότητα σε έναν τραυματισμό;
3. Θα έχω περισσότερες πιθανότητες να τραυματίσω ξανά την ίδια περιοχή, τώρα που έχει τραυματιστεί;
4. Πώς θα ξέρω αν έχω τυλίξει πολύ σφιχτά τον επίδεσμο;
5. Πόσο καιρό μέχρι να μπορέσω να συνεχίσω τις κανονικές μου δραστηριότητες;
6. Πόσο καιρό μέχρι να μπορέσω να παίξω ξανά το άθλημά μου ή να ασκηθώ;
7. Θα έχω περισσότερες πιθανότητες να έχω αρθρίτιδα στις αρθρώσεις που έχω τραυματίσει;
8. Θα με βοηθήσει ένας νάρθηκας στήριξης να αποτρέψω πρόσθετο τραυματισμό σε μια περιοχή που είχε τραυματιστεί στο παρελθόν;
9. Πρέπει να απευθυνθώ σε ειδικό αθλητίατρο;
10. Υπάρχουν οφέλη από τη λήψη φυσικοθεραπείας για τον τραυματισμό μου;

Αυτό το άρθρο συντάχθηκε από το συντακτικό προσωπικό του familydoctor.org.