Ο διαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική διαταραχή που επηρεάζει τη σωματική, κοινωνική και ψυχική, συμπεριλαμβανομένης της ψυχολογικής ευημερίας των ατόμων που ζουν με αυτόν. Επιπλέον, τα ψυχοκοινωνικά προβλήματα που είναι πιο κοινά σε ασθενείς με διαβήτη έχουν συχνά σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην ευημερία και την κοινωνική ζωή του ασθενούς, εάν δεν αντιμετωπιστούν.
Η αντιμετώπιση τέτοιων ψυχοκοινωνικών πτυχών, συμπεριλαμβανομένων των γνωστικών, συναισθηματικών, συμπεριφορών και κοινωνικών παραγόντων στις θεραπευτικές παρεμβάσεις θα βοηθούσε στην υπέρβαση των ψυχολογικών φραγμών που σχετίζονται με την τήρηση και την αυτοφροντίδα για τον διαβήτη. το τελευταίο είναι ο απώτερος στόχος της διαχείρισης των ασθενών με διαβήτη.
Ενώ είναι διαθέσιμη άφθονη βιβλιογραφία για την αυτοδιαχείριση και τις ψυχολογικές παρεμβάσεις για τον διαβήτη, υπάρχουν περιορισμένες πληροφορίες σχετικά με τον αντίκτυπο της ψυχολογικής απόκρισης και των μη ελεγχόμενων συναισθηματικών στενοχωριών στη συνολική υγεία.
Ως εκ τούτου, η τρέχουσα ανασκόπηση εξετάζει τις συναισθηματικές, ψυχολογικές ανάγκες των ασθενών με διαβήτη και τονίζει τον ρόλο του διαβητολόγου, των επαγγελματιών ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένων των κλινικών ψυχολόγων, για τον μετριασμό των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν αυτοί οι ασθενείς. Η αναζήτηση πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό λέξεων-κλειδιών που καλύπτουν όλη τη σχετική ορολογία για τον διαβήτη και τη σχετική συναισθηματική δυσφορία.
Οι ψυχολογικές αντιδράσεις που βιώνει ο ασθενής κατά τη διάγνωση του διαβήτη έχουν ανασκοπηθεί σε αυτό το άρθρο με εστίαση στην τυπική συναισθηματική δυσφορία σε διαφορετικά επίπεδα.
Ο εντοπισμός και η υποστήριξη ασθενών με ψυχοκοινωνικά προβλήματα νωρίς στην πορεία του διαβήτη μπορεί να προάγει την ψυχοκοινωνική ευεξία και να βελτιώσει την ικανότητά τους να προσαρμόζονται ή να αναλαμβάνουν επαρκή ευθύνη στην αυτοδιαχείριση του διαβήτη – την ουτοπική κατάσταση που ονειρεύονται όλοι οι διαβητολόγοι!.
Πηγή: National Institute of Health
