- Ο καλός ντεκαφεϊνέ μειώνει τα συμπτώματα της στέρησης καφεΐνης σύμφωνα μια νέα μελέτη.
- Είτε οι συμμετέχοντες πίστευαν ότι έπιναν τυπικό καφέ ή ντεκαφεϊνέ μετά από 24 ώρες χωρίς καφέ, ένιωσαν καλύτερα.
- Η μελέτη είναι μια ενδιαφέρουσα προσθήκη στην έρευνα σχετικά με τα εκπληκτικά αποτελέσματα εικονικού φαρμάκου.
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, εάν ένα φλιτζάνι καφέ χωρίς καφεΐνη έχει αρκετή γεύση σαν τον πραγματικό καφέ, μπορεί να είναι σε θέση να μειώσει τα δυσάρεστα συμπτώματα της στέρησης καφεΐνης.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϋ διαπίστωσαν ότι ένα φλιτζάνι υψηλής ποιότητας ντεκαφεϊνέ μείωσε σημαντικά τα συμπτώματα στέρησης που είχαν οι συμμετέχοντες 24 ώρες μετά το τελευταίο φλιτζάνι καφέ με καφεΐνη.
Μερικά άτομα στη μελέτη δεν γνώριζαν ότι έπιναν ντεκαφεϊνέ, ενώ άλλα ήξεραν τι έπιναν. Είναι ενδιαφέρον ότι τα συμπτώματα στέρησης υποχώρησαν επίσης στην ομάδα που ήξερε τι πίεζε.
Η μελέτη είναι μία από τις πολλές που περιγράφουν τα συχνά εκπληκτικά ευεργετικά αποτελέσματα που παράγουν τα εικονικά φάρμακα σε κλινικές μελέτες.
Το εικονικό φάρμακο είναι μια ουσία χωρίς θεραπευτικό αποτέλεσμα, η οποία συχνά χορηγείται σε ορισμένους συμμετέχοντες σε μια μελέτη ελεγχόμενων φαρμάκων. Άλλοι συμμετέχοντες λαμβάνουν το πραγματικό φάρμακο που ελέγχεται. Η ομάδα ελέγχου που λαμβάνει εικονικό φάρμακο παρέχει βασικές μετρήσεις βάσει των οποίων οι ερευνητές μπορούν να αξιολογήσουν την επίδραση του φαρμάκου σε όσους το έχουν λάβει.
Οι συμμετέχοντες μερικές φορές αποκομίζουν τα αναμενόμενα οφέλη από τα φάρμακα που ελέγχονται όταν δεν γνωρίζουν ότι τους έχει χορηγηθεί εικονικό φάρμακο.
Σε άλλες μελέτες, το φαινόμενο εικονικού φαρμάκου εμφανίζεται επίσης σε συμμετέχοντες που λαμβάνουν εικονικό φάρμακο «ανοιχτής ετικέτας» — δηλαδή, τους έχουν πει ότι λάμβαναν εικονικό φάρμακο.
Η μελέτη του Πανεπιστημίου του Σίδνεϋ μπορεί να προσφέρει ένα μέσο για να ξεφύγουν από τον εθισμό στην καφεΐνη για όσους θέλουν να σταματήσουν να πίνουν καφέ.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο Journal of Psychopharmacology.
Καφές και καφεΐνη
Οι Αμερικανοί αγαπούν τον καφέ. Σύμφωνα με την εταιρεία έρευνας αγοράς DriveResearch, τρεις στους τέσσερις Αμερικανούς πίνουν καφέ καθημερινά και το 49% πίνουν τρία έως πέντε φλιτζάνια καθημερινά.
Πολλοί εξαρτώνται από το τράνταγμα ενέργειας της καφεΐνης και πιστώνουν στην καφεΐνη ότι τους κάνει πιο προσεκτικούς και συγκεντρωμένους. Η έρευνα δείχνει, ωστόσο, ότι ο καφές μπορεί να προσφέρει πολύ περισσότερα από αυτό. Μπορεί επίσης να μειώσει τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2, καρδιακή ανεπάρκεια, καρκίνο του παχέος εντέρου, νόσο του Πάρκινσον και νόσο του Αλτσχάιμερ.
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) συνιστά την αξιόπιστη πηγή κατανάλωσης όχι περισσότερο από 400 χιλιοστόγραμμα καφεΐνης ημερησίως, ή την ποσότητα σε περίπου τέσσερα έως πέντε φλιτζάνια καφέ.
Η καφεΐνη είναι επίσης συστατικό του τσαγιού, των ενεργειακών ποτών και των αναψυκτικών. Σύμφωνα με τον FDA, είναι και πρόσθετο τροφίμων και φάρμακο.
Αν και η καφεΐνη δεν είναι τεχνικά εθιστική, η διακοπή του καφέ μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα στέρησης, όπως πονοκεφάλους, κόπωση, υπνηλία, ευερεθιστότητα, κατάθλιψη, διάσπαρτη συγκέντρωση, ναυτία και μυϊκό πόνο ή δυσκαμψία.
Μείωση των συμπτωμάτων στέρησης καφεΐνης
Αυτά τα συμπτώματα μειώθηκαν ή ανακουφίστηκαν από τον ντεκαφεϊνέ στη νέα μελέτη.
«Ένα πειστικό φλιτζάνι ντεκαφεϊνέ έχει τη δύναμη να μειώσει πολύ τα συμπτώματα στέρησης όταν το άτομο που το πίνει δεν γνωρίζει ότι είναι ντεκαφεϊνέ», λέει στο University of Sydney News ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ. Llew Mills. «Αλλά η μελέτη μας δείχνει ότι ακόμα κι αν γνωρίζουν ότι είναι ντεκαφεϊνέ, η απόσυρσή τους εξακολουθεί να υποχωρεί».
Ο Δρ Μιλς είπε στο Medical News Today ότι ο ντεκαφεϊνέ πρέπει να λειτουργεί όσο «δεν έχει γεύση σαν καφέ χωρίς καφεΐνη».
Για τη μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια αμερικανική μάρκα που ονομάζεται Major Dickason’s. «Παρότι οι άνθρωποι του Σίδνεϊ ήταν διαβόητοι σνομπ του καφέ, οι συμμετέχοντες μας ήταν πολύ εύκολο να ξεγελαστούν», είπε ο Δρ. Μιλς.
Για τη μελέτη, 61 που έπιναν πολύ καφέ συνήθιζαν να πίνουν τρία ή περισσότερα φλιτζάνια την ημέρα έκαναν ένα 24ωρο διάλειμμα από την κατανάλωση. Στο τέλος αυτής της περιόδου, οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο στέρησης-συμπτωμάτων.
Οι ερευνητές χώρισαν τα άτομα σε τρεις ομάδες. Μια ομάδα είχε την εντύπωση ότι θα έπινε καφέ και σε μια ομάδα είπαν ότι θα έπιναν ντεκαφεϊνέ. Η τρίτη, που ήταν η ομάδα ελέγχου, έλαβε νερό.
Σαράντα πέντε λεπτά μετά την κατάποση του ποτού τους, οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ξανά το ερωτηματολόγιο.
«Η ομάδα στην οποία είπαμε ψέματα είχε μια σημαντική μείωση στην απόσυρση της καφεΐνης», είπε ο Δρ. Μιλς. «Αλλά παραδόξως, η ομάδα στην οποία είπαμε την αλήθεια ανέφερε επίσης μείωση στην απόσυρση της καφεΐνης, αν και όχι τόσο μεγάλη όσο η ομάδα στην οποία είπαμε ψέματα».
Τι προκάλεσε το αποτέλεσμα
Σύμφωνα με τον Δρ Ted Kaptchuk της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, κορυφαίο ερευνητή των επιδράσεων εικονικού φαρμάκου που δεν συμμετείχε στη μελέτη:
«Παρέχει μια απόδειξη της αρχής ότι ο τίμιος καφές χωρίς καφεΐνη που χρησιμοποιείται ως [ένα] ανοιχτό τίμιο εικονικό φάρμακο μπορεί να χρησιμεύσει ως βοήθημα στη μείωση των συμπτωμάτων στέρησης, τουλάχιστον στο πολύ σύντομο χρονικό διάστημα [45 λεπτά] της μελέτης».
Σχετικά με τις μειώσεις των συμπτωμάτων για την ομάδα των συμμετεχόντων που γνώριζαν ότι έπιναν ντεκαφεϊνέ, ο Δρ Kaptchuk σημείωσε:
«Είναι σημαντικό ότι οι προσδοκίες δεν εμπλέκονται με αυτό το αποτέλεσμα χωρίς καφεΐνη, το οποίο υποστηρίζει τη μακροχρόνια κλινική έρευνα σε κλινικούς ασθενείς ότι οι προσδοκίες δεν αποτελούν συστατικό των ειλικρινών επιδράσεων εικονικού φαρμάκου».
Ο Δρ Μιλς προειδοποίησε επίσης:
«Νομίζω ότι θα ήταν λάθος να υποτιμήσουμε τον ρόλο που μπορεί να παίξει η γνώση και η μάθηση. Σίγουρα δεν είναι έξω από τη σφαίρα των δυνατοτήτων να πιστεύουμε ότι θα μπορούσαν να έχουν μια ισχυρή εξαρτημένη απόκριση στα ερεθίσματα που περιβάλλουν την κατανάλωση καφεΐνης, ακόμη και αν δεν υπάρχει προσδοκία».
Όπως εξήγησε ο Δρ Kaptchuk:
«Ο μηχανισμός του ανοιχτού εικονικού φαρμάκου περιλαμβάνει πιθανώς το σώμα να αντιδρά αυτόματα και ασυνείδητα στο ενσωματωμένο τελετουργικό της λήψης καφέ που κάνει το κεντρικό νευρικό σύστημα – σε μερικούς ανθρώπους μερικές φορές – να ανταποκρίνεται με παρόμοιες μειώσεις των συμπτωμάτων σαν να έπαιρνα ένα πραγματικό φλιτζάνι καφέ.»
«Αυτή η διαδικασία στη νευροεπιστήμη», είπε ο Δρ Kaptchuk, «ονομάζεται «κωδικοποίηση πρόβλεψης» (ονομάζεται επίσης «Μπαγιέζος εγκέφαλος») και αναγνωρίζεται ως κρίσιμη για το σχηματισμό συμπτωμάτων».
