Posts tagged: #παιδί

Μαθαίνουμε τι είναι πείνα! Θα μπορούσατε πάρετε τρία μπαλόνια σε διαφορετικό χρώμα (μπορείτε να ζωγραφίσετε και διαφορετικές φατσούλες στο κάθε ένα).

Α: χωρίς αέρα αντιστοιχεί στο άδειο στομάχι άρα πεινάω και αισθάνομαι κουρασμένος

B: με κανονική ποσότητα αέρα αντιστοιχεί στο γεμάτο στομάχι και αισθάνομαι χορτασμένος και χαρούμενος

Γ: με μεγάλη ποσότητα αέρα αντιστοιχεί στο πάρα πολύ γεμάτο στομάχι και αισθάνομαι βαρυστομαχιασμένος και αισθάνομαι δυσφορία

Ακολούθως, μπορούμε να ρωτάμε το παιδί πως αισθάνεται το στομάχι του είναι χαρούμενο (δηλαδή χορτάτο) κ.ο.κ. με αυτό τον τρόπο θα κατανοήσουν την έννοια της πείνας και να μπορούν να ακούν το σώμα τους και να πράττουν ανάλογα με τα “σήματα” που θα τους δίνει.

Έχουμε πλάνο διατροφής! Απαραίτητα τρία ισορροπημένα κύρια γεύματα και τουλάχιστον δύο με τρία σνακ. Πολλές φορές τα παιδιά τρώνε περισσότερα σνακ (πολλές φορές πλούσια σε ζάχαρη) και αποφεύγουν την κατανάλωση των κυρίως γευμάτων. Μια καλή πρακτική ετοιμάστε μαζί το εβδομαδιαίο πλάνο και μπείτε μαζί στην κουζίνα.

Βάζουμε τα όρια μας! Συγκεκριμένα οριοθετήστε στις πόσες φορές την εβδομάδα (ιδανικά όχι πάνω από 2 φορές) είναι επιτρεπτό η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε λίπος, αλάτι και ζάχαρη.

Απαραίτητα να δώσουμε επιχειρήματα όχι απλώς να απαγορεύουμε μια τροφή. Λέμε στο παιδί ότι όταν ένα άτομο καταναλώνει τέτοιες τροφές καθημερινά και σε μεγάλη ποσότητα, τότε θα έχει ως αποτέλεσμα να παρατηρήσει αύξηση στο σωματικό του βάρος, έλλειψη συγκέντρωσης για να διεκπεραιώσει τις εργασίες του, να έχει μειωμένη ενέργεια (αδυναμία και κόπωση), γαστρεντερολογικά προβλήματα (πρήξιμο, δυσκοιλιότητα), εμφάνιση ακμής και οδοντικής τερηδόνας.

Επεξηγούμε την διαφορά της βιολογικής με την συναισθηματική πείνα! Πολλές φορές “τρώμε τα συναισθήματα μας” και είναι κάτι που έχουμε μάθει από μικρή ηλικία, επομένως αν για παράδειγμα το παιδί ενώ έχει καταναλώσει το ισορροπημένο σνακ του (π.χ. γιαούρτι με φρούτο και δημητριακά) και εξακολουθεί να πεινάει τότε συζητήστε μαζί του αν όντως πεινάει ή αισθάνεται βαρεμάρα ή λύπη ή στρες κτλ.

Ιωάννα Μασούρα

MSc (Southampton), BSc (Reading)

Διατροφολόγος με ειδίκευση στη Δημόσια Υγεία και Διατροφή

Διαβάστε το βιογραφικό

Οι γονείς από την μεγάλη τους αγωνιά για την διατροφή του παιδιού τους πέφτουν πολλές φορές σε παγίδες.

⚀Πιέζοντας: “Άντε φάε λίγο καρότο όταν ήσουν μωρό τρελαινόσουνα!”

⚁Εκβιάζοντας: “Αν δεν φας το φαγητό σου, ξέχνα το παιχνίδι με το κινητό…”

⚂Τιμωρώντας: “Αν δεν φας έστω την μισή ποσότητα του φαγητού που έχεις στο πιάτο σου, το Σάββατο δεν θα πας στο πάρτι  του συμμαθητή σου…”

⚃Δωροδοκώντας: “Αν φας το μήλο σου θα σου πάρω παγωτό…”

⚄Ξεγελώντας (έχεις “κρύψει” υλικά στην συνταγή σου): “Μα γιατί δεν τρως τα μπιφτέκια σου; τα έφτιαξα όπως πάντα!”

⚅Επιβραβεύοντας: “Μπράβο που έφαγες τη σαλάτα σου, τώρα μπορείς να φας σοκολάτα…”

Και η λίστα μπορεί να γίνει ατελείωτη, το στρες είναι ανυπόφορο και στο τέλος ο γονιός δεν προφέρει ποτέ ξανά αυτές τις τροφές.

Αν αυτές οι τροφές δεν εμφανίζονται στο πιάτο, τότε το παιδί πότε και πώς θα τις γνωρίσει, δοκιμάσει και στο τέλος ίσως να του αρέσουν;

Πρακτικές συμβουλές:

1. Αν ο γονιός δεν καταναλώνει αυτές τις τροφές που με τόση επιμονή θέλει να τρώει το παιδί του, τότε πώς θα δώσει το παράδειγμα και να το ενθαρρύνει.
2. Να θυμάστε κάποια παιδιά χρειάζονται περισσότερο χρόνο έτσι, δεν σταματάμε να εμφανίζουμε στο πιάτο όλες τις τροφές.
3. Προσφέρουμε τις τροφές αυτές σε διάφορες μορφές, ωμές (όπου επιτρέπεται) και μαγειρεμένες με διάφορους τρόπους. Στο πιάτο παρουσιάζουμε μια γνώριμη (γνωρίζουμε ότι του αρέσει σίγουρα), μια ουδέτερη τροφή (ούτε κρύο ούτε ζέστη) και μια νέα τροφή συστηματικά αλλά όχι εμμονικά.
4. Βασικός κανόνας θα πρέπει όλη οικογένεια να καταναλώνει το ίδιο φαγητό, σταματάμε να προσφέρουμε δεύτερες επιλογές και εννοείται όχι σνακ. Μιας και το παιδί θα ξέρει ότι αν δεν φάει το φαγητό θα έχει την επιλογή π.χ. ενός μπισκότου, άρα γιατί να δοκιμάσει;! Όμως, στην περίπτωση του βραδινού όπου δεν έχει φάει ικανοποιητική ποσότητα φαγητού, μπορούμε να προσφέρουμε ένα θρεπτικό προ-ύπνου σνακ που θα επιλέξουμε εμείς.
5. Δεν “κρύβουμε” τροφές μιας και το παιδί πρώτον δεν θα μάθει αν του αρέσει αυτή η τροφή που “κρύψαμε” και δεύτερον αν το διαπιστώσει δημιουργούμε το αίσθημα της ανασφάλειας και καχυποψίας.

Ιωάννα Μασούρα

MSc (Southampton), BSc (Reading)

Διατροφολόγος με ειδίκευση στη Δημόσια Υγεία και Διατροφή

Διάβασε το βιογραφικό

Η υγιής σχέση με την τροφή ξεκινά από μικρή ηλικία έτσι, ως γονιός θα πρέπει να καλλιεργείς αυτή την σχέση με αγάπη κι υπομονή.

Σκοπός σου θα πρέπει να μεγαλώσεις ένα παιδί πρόθυμο να δοκιμάζει νέες τροφές. Θα έλεγα να φανταστείς ότι η διατροφή μας μοιάζει με ένα ουράνιο τόξο με διαφορετικά χρώματα, που δένουν όλα μαζί αρμονικά κι όταν το βλέπεις μόνο θετικά αισθήματα σου προκαλεί.

Το ίδιο ισχύει και με την διατροφή μας δηλαδή, χρειάζεται να έχει ποικιλία από χρώματα, αρώματα και γεύσεις. Όλες οι τροφές μπορούν να συνυπάρξουν στην διατροφή μας, μιας και μπορούν να μας προσφέρουν διαφορετικά θρεπτικά στοιχεία αλλά πάνω από όλα απόλαυση.

Πρακτικές συμβουλές:

• Για να είναι η ώρα του φαγητού είναι μια ευχάριστη δραστηριότητα απαλλαγμένη από άγχος και πίεση χρειάζονται όρια. 

Υπενθύμιση! Το που, τι ώρα και τι φαγητό θα σερβίρεις το αποφασίζεις εσύ.

• Βάζουμε χρώμα στο πιάτο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως οδηγό το ουράνιο τόξο. Μια αγαπημένη ιδέα είναι να έχεις κομμένα διάφορα λαχανικά σε διάφορα χρώματα και το παιδί να διαλέγει τι θα ήθελε να καταναλώσει. Να θυμάσαι οι τροφές που θες να δοκιμάσει θα πρέπει να εμφανίζονται στο πιάτο συχνά.

• Δίνουμε στο παιδί την ελευθερία να επιλέξει εκείνο τι θα βάλει στο πιάτο του και τι θα καταναλώσει.

Υπενθύμιση! Φράσεις “φάε ακόμα μια μπουκιά” ή “φάε ακόμα λίγο για να πάμε βόλτα” μόνο αρνητικό αποτέλεσμα θα έχουν!

• Μιλάμε με θετικό τρόπο για τις τροφές. Αντί να πεις “Κατανάλωσες πολλά ανθυγιεινά αυτή την εβδομά” πες “Καταναλώσαμε πολλές λιχουδιές αυτή την εβδομάδα και πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί, μιας κι η μεγάλη ποσότητα ζάχαρης δεν κάνει καλό στον οργανισμό μας, γιατί μπορεί να χαλάσει τα δόντια μας”. Μια καλή πρακτική είναι να συμπεριλάβουμε ένα μικρό κομμάτι σοκολάτα ή ένα μπισκότο στο μεσημεριανό γεύμα έτσι, το παιδί θα καταναλώσει πιο μικρή ποσότητα.

• Μαθαίνουμε στο παιδί να αναγνωρίζει τι σημαίνει πείνα, είμαι χορτάτος κι είμαι υπερβολικά χορτάτος έτσι, θα μπορεί να εκφράσει τι αισθάνονται κάθε φορά και να αποφύγουμε να καταναλώνει τροφή για παράδειγμα, επειδή βαριέται ή είναι θυμωμένο.

Ιωάννα Μασούρα

MSc (Southampton), BSc (Reading)

Διατροφολόγος με ειδίκευση στη Δημόσια Υγεία και Διατροφή

Διάβασε το βιογραφικό

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή το παιδί για να αρχίσει να δοκιμάζει μια νέα τροφή θα πρέπει να αισθάνεται ελευθερία (κανένα είδος πίεσης λεκτική ή μη), εμπιστοσύνη αλλά και να μην αισθάνεται κριτική για την επιλογή του. Για να ενθαρρύνουμε το παιδί να δοκιμάσει νέα τρόφιμα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις πέντε μας αισθήσεις δηλαδή, όραση, όσφρηση, αφή, γεύση (αν επιθυμεί) και ακοή (αν δοκιμάσει μπορεί να μας τον ήχο περιγράψει). Με αυτό τον τρόπο ενθαρρύνουμε το παιδί να «εξερευνήσει» (περιεργαστεί) την νέα τροφή. Το πιο βασικό όμως συστατικό ξέρετε ποιο είναι; Η χαρά! Ακόμη, κι αν το παιδί δεν δοκιμάσει σημασία έχει να έρθει σε επαφή με την τροφή κι αν η τακτική που δοκιμάζουμε δεν λειτουργεί κάνουμε ένα «διάλειμμά» και δοκιμάζουμε ξανά κάποια άλλη στιγμή κι αν δεν έχει αποτέλεσμα δοκιμάζουμε μια νέα τακτική.

Πρακτικές συμβουλές:

1.     Κάνουμε το γεύμα πιο διασκεδαστικό! Το «picnic» είναι μια όμορφη ιδέα, ιδιαίτερα αν ο καιρός είναι καλός μπορούμε να πάμε στο πάρκο. Η αλλαγή περιβάλλοντος μειώνει το στρες και αυξάνει τα ερεθίσματα.

2.     Τρώμε χαλαρά το γεύμα μας! Όπως έχουμε ξαναπεί ο γονιός ετοιμάζει το γεύμα ακολουθώντας την μέθοδο του πιάτου κι έχοντας υπόψη ότι στο πιάτο θα υπάρχει μια νέα τροφή, μια ουδέτερη και μια τροφή που αρέσει στο παιδί. Δεν επιμένουμε, δεν παρακολουθούμε με επιμονή το παιδί αν τρώει και τι τρώει και δεν συζητάμε για το φαγητό κατά την διάρκεια του γεύματος. Αν το παιδί επιθυμεί να δοκιμάσει κάτι από το δικό σας πιάτο που δεν υπάρχει στο πιάτο του προσφέρουμε μια πολύ μικρή ποσότητα.  

3.     Προσφέρουμε ασφαλή μαχαίρια και κοπίδια! Το παιδί επιβάλλεται να είναι αυτόνομο και ανεξάρτητο έτσι, έχοντας προμηθευτεί τα κατάλληλα σκεύη το ενθαρρύνουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Προσοχή! Δείχνουμε πως να χρησιμοποιεί τα σκεύη αλλά δεν το παρακάνουμε μπορούμε να είμαστε δίπλα. Ακόμη, μπορεί στην αρχή απλώς να χρησιμοποιεί τα σκεύη χωρίς να δοκιμάσει δεν σχολιάζουμε αλλά το αφήνουμε να πάρει όσο χρόνο χρειαστεί κι όταν νιώσει έτοιμο θα δοκιμάσει.

4.     Μπαίνουμε στην κουζίνα μαζί με το παιδί! Του αναθέτουμε καθήκοντα ανάλογα με την ηλικία του, το αφήνουμε να λερώσει και να λερωθεί και κάνουμε την μαγειρική μια διασκεδαστική εμπειρία. Βάζουμε ποδιά και σκούφο, δεν ξεχνάμε την μουσική και φυσικά τραγουδάμε και χορεύουμε. Να θυμάστε η εμπλοκή του παιδιού στην δημιουργία ενός γεύματος αυξάνει τις πιθανότητες να δοκιμάσει μια νέα τροφή.

5.     Κάνουμε το γεύμα παιχνίδι! Ρωτάμε το παιδί να ψάξει στο πιάτο του ένα συγκεκριμένο χρώμα π.χ. πορτοκαλί και να μας ονομάσει το τρόφιμο π.χ. καρότο και λέμε μια πληροφορία που θα του εξιτάρει την περιέργεια π.χ. για  δες το καρότο μοιάζει με το μάτι και ξέρεις ότι είναι πλούσιο σε ουσίες που βοηθούν να βλέπουμε στο σκοτάδι;

6.     Προσέχουμε την εμφάνιση, γεύση, άρωμα και χρώμα του πιάτου μας! Όταν πάμε στο εστιατόριο ο σεφ πριν μας σερβίρει το πιάτο προσέχει την κάθε λεπτομέρεια και όταν μας το σερβίρει η επιθυμία μας το δοκιμάσουμε ξεκινά μόνο και μόνο από την όψη και την μυρωδιά, ε γιατί αυτό δεν συμβαίνει και στο σπίτι μας; Προσθέτουμε μικρές πινελιές που θα κάνουν το φαγητό πιο ελκυστικό για το παιδί π.χ. τρίψε μπροστά του τυρί πάνω στα μακαρόνια σου ή πασπάλισε το γεύμα σου με κάποιο σπόρο όπως, σουσάμι ή ρόδι και το ρωτάμε αν επιθυμεί και το ίδιο στο δικό του πιάτο.

Ιωάννα Μασούρα

MSc (Southampton), BSc (Reading)
Διατροφολόγος με ειδίκευση στη Δημόσια Υγεία και Διατροφή

Διάβασε το βιογραφικό

Ο γονιός είναι παράδειγμα για το παιδί του, επομένως θα πρέπει πρώτα ο ίδιος να ακολουθήσει ένα ισορροπημένο τρόπο ζωής. Στις περιπτώσεις όπου ο γονιός θέλει να μειώσει το σωματικό του βάρος θα πρέπει να είναι προσεκτικός τι θα λέει στο παιδί του σχετικά με αυτή του την προσπάθεια έτσι ώστε, το παιδί να μην δημιουργήσει αρνητική σχέση με την τροφή ή ακόμη και το σώμα του.

Συγκεκριμένα, ο γονιός θα πρέπει:

⚀να κάνει θετική χρήση της γλώσσας. Για παράδειγμα, αντί για “Τρώω φρούτα και λαχανικά γιατί θα με κάνουν να χάσω κιλά” θα ήταν καλύτερα να πει “Καταναλώνω φρούτα και λαχανικά γιατί ενισχύουν το ανοσοποιητικό μου σύστημα, έτσι θα γίνω πιο δυνατός”.

⚁να σταματήσει να βάζει ταμπέλες στα τρόφιμα αλλά καλύτερα να τα διαχωρίσει σε τρόφιμα που καταναλώνουμε συχνά και πιο σπάνια. Για παράδειγμα, αντί για “Δεν πρέπει να φάω πάλι παγωτό έχει πολλές θερμίδες και παχαίνει” θα ήταν καλύτερα να πει “Μιας και φάγαμε χθες παγωτό καλύτερα να πιούμε ένα smoothie”.

⚂να εκπαιδεύσει το παιδί του έτσι ώστε, να κατανοήσει ότι τα κιλά δεν είναι ισοδύναμα με την υγειά. Για παράδειγμα, αντί για “Έχω παραπανίσια κιλά και μόλις τα χάσω θα είμαι υγιής” θα ήταν καλύτερα να πει “Σύμφωνα με τον γιατρό τα παραπανίσια μου κιλά μπορεί να μου προκαλέσουν πρόβλημα στη υγεία μου. Έτσι, από σήμερα θα τρώμε ποικιλία τροφίμων (φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς, ψάρι κ.ά.) και θα κάνουμε και γυμναστική π.χ. ποδηλασία!”.

⚃να μην ζυγίζεται μπροστά στο παιδί. Η παρουσία ζυγαριάς σε ορατό σημείο μέσα στο σπίτι, αλλά κι η έντονη ενασχόληση του γονιού με το βάρος του εξάπτει την περιέργεια του παιδιού με αποτέλεσμα, να μιμείται. Μακροπρόθεσμα όμως έχει ως αντίκτυπο το παιδί να σχηματίσει αρνητική εικόνα για το σώμα του. Τα παιδιά θα πρέπει να ακολουθούν τις ανθρωπομετρικές μετρήσεις μόνο στον παιδίατρο. Από την άλλη, ο γονιός αντί να ανεβοκατεβαίνει καθημερινά στη ζυγαριά, που μόνο άγχος μπορεί να του προκαλέσει, θα μπορούσε να επισκεφτεί ένα επαγγελματία υγείας όπου με σωστή καθοδήγηση θα πετύχει τον στόχο του.

Iωάννα Μασούρα

MSc (Southampton), BSc (Reading)

Διατροφολόγος με ειδίκευση στη Δημόσια Υγεία και Διατροφή

Διάβασε το βιογραφικό

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή το παιδί για να αρχίσει να δοκιμάζει μια νέα τροφή θα πρέπει να αισθάνεται ελευθερία (κανένα είδος πίεσης λεκτική ή μη), εμπιστοσύνη αλλά και να μην αισθάνεται κριτική για την επιλογή του. Για να ενθαρρύνουμε το παιδί να δοκιμάσει νέα τρόφιμα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις πέντε μας αισθήσεις δηλαδή, όραση, όσφρηση, αφή, γεύση (αν επιθυμεί) και ακοή (αν δοκιμάσει μπορεί να μας τον ήχο περιγράψει). Με αυτό τον τρόπο ενθαρρύνουμε το παιδί να «εξερευνήσει» (περιεργαστεί) την νέα τροφή. Το πιο βασικό όμως συστατικό ξέρετε ποιο είναι; Η χαρά! Ακόμη, κι αν το παιδί δεν δοκιμάσει σημασία έχει να έρθει σε επαφή με την τροφή κι αν η τακτική που δοκιμάζουμε δεν λειτουργεί κάνουμε ένα «διάλειμμά» και δοκιμάζουμε ξανά κάποια άλλη στιγμή κι αν δεν έχει αποτέλεσμα δοκιμάζουμε μια νέα τακτική.

Πρακτικές συμβουλές:

1.     Κάνουμε το γεύμα πιο διασκεδαστικό! Το «picnic» είναι μια όμορφη ιδέα, ιδιαίτερα αν ο καιρός είναι καλός μπορούμε να πάμε στο πάρκο. Η αλλαγή περιβάλλοντος μειώνει το στρες και αυξάνει τα ερεθίσματα.

2.     Τρώμε χαλαρά το γεύμα μας! Όπως έχουμε ξαναπεί ο γονιός ετοιμάζει το γεύμα ακολουθώντας την μέθοδο του πιάτου κι έχοντας υπόψη ότι στο πιάτο θα υπάρχει μια νέα τροφή, μια ουδέτερη και μια τροφή που αρέσει στο παιδί. Δεν επιμένουμε, δεν παρακολουθούμε με επιμονή το παιδί αν τρώει και τι τρώει και δεν συζητάμε για το φαγητό κατά την διάρκεια του γεύματος. Αν το παιδί επιθυμεί να δοκιμάσει κάτι από το δικό σας πιάτο που δεν υπάρχει στο πιάτο του προσφέρουμε μια πολύ μικρή ποσότητα.  

3.     Προσφέρουμε ασφαλή μαχαίρια και κοπίδια! Το παιδί επιβάλλεται να είναι αυτόνομο και ανεξάρτητο έτσι, έχοντας προμηθευτεί τα κατάλληλα σκεύη το ενθαρρύνουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Προσοχή! Δείχνουμε πως να χρησιμοποιεί τα σκεύη αλλά δεν το παρακάνουμε μπορούμε να είμαστε δίπλα. Ακόμη, μπορεί στην αρχή απλώς να χρησιμοποιεί τα σκεύη χωρίς να δοκιμάσει δεν σχολιάζουμε αλλά το αφήνουμε να πάρει όσο χρόνο χρειαστεί κι όταν νιώσει έτοιμο θα δοκιμάσει.

4.     Μπαίνουμε στην κουζίνα μαζί με το παιδί! Του αναθέτουμε καθήκοντα ανάλογα με την ηλικία του, το αφήνουμε να λερώσει και να λερωθεί και κάνουμε την μαγειρική μια διασκεδαστική εμπειρία. Βάζουμε ποδιά και σκούφο, δεν ξεχνάμε την μουσική και φυσικά τραγουδάμε και χορεύουμε. Να θυμάστε η εμπλοκή του παιδιού στην δημιουργία ενός γεύματος αυξάνει τις πιθανότητες να δοκιμάσει μια νέα τροφή.

5.     Κάνουμε το γεύμα παιχνίδι! Ρωτάμε το παιδί να ψάξει στο πιάτο του ένα συγκεκριμένο χρώμα π.χ. πορτοκαλί και να μας ονομάσει το τρόφιμο π.χ. καρότο και λέμε μια πληροφορία που θα του εξιτάρει την περιέργεια π.χ. για  δες το καρότο μοιάζει με το μάτι και ξέρεις ότι είναι πλούσιο σε ουσίες που βοηθούν να βλέπουμε στο σκοτάδι;

6.     Προσέχουμε την εμφάνιση, γεύση, άρωμα και χρώμα του πιάτου μας! Όταν πάμε στο εστιατόριο ο σεφ πριν μας σερβίρει το πιάτο προσέχει την κάθε λεπτομέρεια και όταν μας το σερβίρει η επιθυμία μας το δοκιμάσουμε ξεκινά μόνο και μόνο από την όψη και την μυρωδιά, ε γιατί αυτό δεν συμβαίνει και στο σπίτι μας; Προσθέτουμε μικρές πινελιές που θα κάνουν το φαγητό πιο ελκυστικό για το παιδί π.χ. τρίψε μπροστά του τυρί πάνω στα μακαρόνια σου ή πασπάλισε το γεύμα σου με κάποιο σπόρο όπως, σουσάμι ή ρόδι και το ρωτάμε αν επιθυμεί και το ίδιο στο δικό του πιάτο.

Ιωάννα Μασούρα

MSc (Southampton), BSc (Reading)
Διατροφολόγος με ειδίκευση στη Δημόσια Υγεία και Διατροφή

Διάβασε το βιογραφικό

Και λίγο πριν τις φετινές γιορτές μια συχνή ανησυχία των γονιών είναι “Μα τι θα φάει στο κάλεσμα το παιδί μου; Καλύτερα να του ψήσω λίγες κοτο-μπουκιές από το σπίτι ή να πάρω μαζί μου τα αγαπημένα του δημητριακά;”. Αγαπητοί γονείς, όσο δεν είστε χαλαροί, άνετοι και δεν δείχνετε υπομονή καμία αλλαγή δεν θα προκύψει όσον αφορά την διατροφή του παιδιού σας. Ένα παιδί επιλεκτικό στην διατροφή δεν θέλει να αισθάνεται κανένα είδος πίεσης.

Πρακτικές συμβουλές:

1. Οι εναλλακτικές επιλογές είναι απαγορευμένες. Εξηγούμε πριν το κάλεσμα ότι θα υπάρχει ποικιλία από τρόφιμα και είναι ελεύθερο να επιλέξει ό,τι επιθυμεί κι ακόμα κι αν δεν τον ικανοποιήσει κάποιο φαγητό, ενημερώνετε το παιδί ότι το επόμενο γεύμα θα είναι όταν πάτε πίσω στο σπίτι.
2. Το να επιμένετε να δοκιμάσει “Άντε αγάπη μου δοκίμασε αυτό είναι τόσο νόστιμο”. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι το αντίθετο αλλά, μπορείτε να του περιγράψετε με τι τρόφιμο άλλο που ήδη καταναλώνει μοιάζει ή να τον ενθαρρύνετε αν επιθυμεί να το μυρίσει.
3. Η σύγκριση με άλλα παιδία πάλι δεν συνιστάται μιας και ο σκοπός δεν είναι απλώς, να αισθανθεί το παιδί ότι “διαγωνίζεται” για να δοκιμάσει μετά από πίεση.
4. Οι συζητήσεις με άλλους ενήλικες μπροστά στο παιδί για τις διατροφικές του επιλογές ούτε ενθαρρυντικό αλλά ούτε υποστηρικτικό δεν είναι, επομένως, κρατήστε χαλαρή στάση ακόμη και αν το πιάτο του μείνει άδειο. Είναι σημαντικό να κρατήσετε τα όρια που θέσατε ήδη πριν την επίσκεψη αλλιώς, θα χάσετε την αξιοπιστία σας και δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή.
5. Τα σχόλια τύπου “Φάε μια μπουκίτσα για εμένα” ή “Αν δεν φας το φαγητό σου θα έρθει ο λύκος” ή “Τα παιδιά στην Χ χώρα δεν έχουν φαγητό” κτλ. δεν έχουν χώρο στο τραπέζι, τόσο μάλλον στο γιορτινό που ένα παιδί ήδη αισθάνεται την πίεση. Αφήστε το παιδί, να σας οδηγήσει εκείνο στο τι θέλει και πόσο θέλει να φάει.
6. Και να θυμάστε δεν σημαίνει επειδή αυτές τις γιορτές δεν δοκίμασε τα γιορτινά εδέσματα ότι δεν εκτιμά το άτομο που τα έφτιαξε ή ότι αυτό θα συμβαίνει για πάντα.

Ιωάννα Μασούρα

MSc (Southampton), BSc (Reading)

Διατροφολόγος με ειδίκευση στη Δημόσια Υγεία και Διατροφή