- Το κάπνισμα είναι μια κοινή κοινωνική πρακτική που αυξάνει τον κίνδυνο πολλών προβλημάτων υγείας.
- Τα δεδομένα από μια πρόσφατη μελέτη δείχνουν ότι οι καπνιστές διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο νοσηλείας λόγω ψυχικής ασθένειας.
- Ορισμένα γενετικά στοιχεία μπορεί να συμβάλλουν στον κίνδυνο της έντασης του καπνίσματος και των ψυχικών ασθενειών των νοσηλειών.
- Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι το να βοηθήσουμε τα άτομα να σταματήσουν το κάπνισμα μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της σοβαρής ψυχικής ασθένειας.
Το κάπνισμα είναι κοινό σε πολλές κοινωνίες, αλλά όλο και περισσότερα στοιχεία συνεχίζουν να καταδεικνύουν τους πιθανούς κινδύνους της πρακτικής. Ένας τομέας ενδιαφέροντος είναι η σχέση μεταξύ ψυχικής ασθένειας και καπνίσματος.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Acta Psychiatrica Scandinavica διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που κάπνιζαν είχαν 258% περισσότερες πιθανότητες να νοσηλευτούν σε νοσοκομείο που σχετίζεται με σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή ή μείζονα κατάθλιψη.
Με βάση το χρονοδιάγραμμα έναρξης του καπνίσματος και την έναρξη της νοσηλείας για ψυχικές ασθένειες, μπορεί να είναι χρήσιμο να εστιάσετε στην πρόληψη του καπνίσματος και στην έγκαιρη διακοπή του καπνίσματος για να συμβάλετε στη μείωση των νοσηλειών από ψυχικές ασθένειες.
Κάπνισμα και σοβαρή ψυχική ασθένεια: Ποια είναι η σχέση;
Οι ερευνητές αυτής της μελέτης χρησιμοποίησαν δεδομένα από τη Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου, τα οποία συλλέχθηκαν από περισσότερους από 330.000 συμμετέχοντες. Υπολόγισαν τις βαθμολογίες πολυγονιδιακού κινδύνου των συμμετεχόντων για χαρακτηριστικά όπως το κάπνισμα, η διάρκεια του καπνίσματος και ο νευρωτισμός (μια τάση προς αρνητικές συναισθηματικές καταστάσεις)
Αυτές οι βαθμολογίες βοήθησαν στη μέτρηση της γενετικής πιθανότητας κάποιου να αναπτύξει ορισμένες συνήθειες καπνίσματος και ψυχικές ασθένειες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες ήταν πιο πιθανό να είχαν αρχίσει να καπνίζουν πριν νοσηλευτούν για ψυχικές ασθένειες.
Η ανάλυσή τους υποστήριξε περαιτέρω ότι ο κίνδυνος νοσηλείας από ψυχικές ασθένειες ήταν υψηλότερος για τους σημερινούς καπνιστές και χαμηλότερος για άτομα που δεν είχαν καπνίσει ποτέ.
Ο κίνδυνος ήταν μέτρια υψηλότερος για τα άτομα που είχαν καπνίσει προηγουμένως από αυτά που δεν είχαν καπνίσει ποτέ.
Οι συγγραφείς της μελέτης συνοψίζουν τα κρίσιμα σημεία των ευρημάτων τους ως εξής:
«Η γενετική ευθύνη για την ένταση του καπνίσματος έχει διασταυρούμενη επίδραση στη νοσηλεία για μείζονα κατάθλιψη, διπολική διαταραχή και σχιζοφρένεια. Οι συμπεριφορές καπνίσματος έχουν το ίδιο μέγεθος επίδρασης στη νοσηλεία στην ψυχική υγεία με τη γενετική ευθύνη».
Έτσι, εάν ένα άτομο έχει γενετική προδιάθεση να καπνίζει έντονα, αυτός ο ίδιος γενετικός παράγοντας θα μπορούσε επίσης να αυξήσει τις πιθανότητές του να νοσηλευτεί λόγω σοβαρών καταστάσεων ψυχικής υγείας.
Επιπλέον, το κάπνισμα, ανεξάρτητα από τα γονίδια ενός ατόμου, θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο νοσηλείας του που σχετίζεται με θέματα ψυχικής υγείας, όπως και ο γενετικός κίνδυνος.
Είναι ο σύνδεσμος αιτιολογικός;
Ενώ η μελέτη δεν μπορεί να αποδείξει αυστηρά ότι το κάπνισμα προκαλεί ψυχικές ασθένειες, δείχνει μια πιθανή αιτιώδη σχέση.
Υποδηλώνει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα και αντιμετώπιση των ανησυχιών της ψυχικής ασθένειας και του καπνίσματος. Απαιτείται επίσης περισσότερη έρευνα σχετικά με τους υποκείμενους μηχανισμούς που εμπλέκονται εάν το κάπνισμα είναι πραγματικά αιτία ψυχικής ασθένειας.
Ο καθηγητής βιολογικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, Ηνωμένο Βασίλειο, και ερευνητής MRC στη Μονάδα Ολοκληρωμένης Επιδημιολογίας του MRC στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, Δρ. Μάρκους Μουνάφο, που δεν συμμετείχε στη μελέτη, σχολίασε τα ευρήματα για το Medical News Today.
«Οι καπνιστές πιστεύουν συνήθως ότι το κάπνισμα μειώνει το στρες και το άγχος. Ωστόσο, υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι αυτό οφείλεται — εν μέρει τουλάχιστον — στην ανακούφιση της απόσυρσης μετά από μια περίοδο μη καπνίσματος, έστω και για λίγες ώρες. Αυτό συνέβαλε στην πεποίθηση ότι το κάπνισμα μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση των συμπτωμάτων του άγχους και της κατάθλιψης, μια αφήγηση που προωθείται από τη βιομηχανία καπνού», επεσήμανε.
«Τώρα, υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι η σαφής συσχέτιση μεταξύ του καπνίσματος και της ψυχικής υγείας μπορεί – και πάλι, εν μέρει – να οφείλεται στο ότι το κάπνισμα είναι ένας αιτιολογικός παράγοντας κινδύνου για κακή ψυχική υγεία. Αν και τα στοιχεία δεν είναι ακόμη οριστικά, αυξάνονται και αυτή η μελέτη συμβάλλει σε αυτή τη βάση αποδεικτικών στοιχείων», είπε ο Δρ Munafo.
Περιορισμοί μελέτης και συνέχιση της έρευνας
Ένας κύριος περιορισμός της τρέχουσας μελέτης είναι το γεγονός ότι οι ερευνητές εστίασαν ειδικά την ανάλυσή τους σε συμμετέχοντες λευκής βρετανικής καταγωγής.
Επιπλέον, τα δεδομένα από τη UK Biobank ενδέχεται επίσης να μην περιλαμβάνουν ακριβή αριθμό ατόμων με ακόμη πιο σοβαρή ψυχική ασθένεια. Αυτοί οι παράγοντες καθιστούν δύσκολη τη γενίκευση των αποτελεσμάτων και υποδεικνύουν την ανάγκη για πιο διαφοροποιημένη έρευνα στο μέλλον.
Ορισμένα δεδομένα αναφέρθηκαν επίσης από τους ίδιους τους συμμετέχοντες, επομένως ενδέχεται να μην είναι απολύτως ακριβή. Οι ερευνητές επίσης δεν συμπεριέλαβαν ορισμένους παράγοντες κινδύνου στα μοντέλα τους που μπορεί να συνέβαλαν σε ψυχικές διαταραχές.
Στη συνέχεια, η ανάλυση δεν εξέτασε ορισμένα ζητήματα, όπως το πώς μπορεί να αλλάξει η πορεία μιας ψυχικής ασθένειας όταν ένα άτομο αρχίζει να καπνίζει ή να προσαρμοστεί στην κοινωνικοοικονομική στέρηση.
Οι ερευνητές σημειώνουν επίσης ότι δεν είχαν βιολογική ανάλυση για το κάπνισμα. Επίσης, εξέταζαν συγκεκριμένα τις ψυχικές ασθένειες με βάση τις παραμονές και τις επισκέψεις στο νοσοκομείο και όχι τις ψυχικές ασθένειες που αντιμετωπίζονται στα εξωτερικά ιατρεία.
Σημειώνουν ότι περαιτέρω έρευνα θα μπορούσε να περιλαμβάνει ακόμη νεότερους συμμετέχοντες, κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει στη δοκιμή και την εκ νέου επιβεβαίωση των ευρημάτων της μελέτης.
Τέλος, η γενετική μπορεί επίσης να παίζει τόσο μεγάλο ρόλο στον κίνδυνο του καπνίσματος και των ψυχικών ασθενειών. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι ένας περιορισμός της έρευνάς τους ήταν ότι «η κληρονομικότητα των πακέτα ετών, το κάπνισμα και ο νευρωτισμός ήταν χαμηλός σε σύγκριση με τις δίδυμες μελέτες».
Είναι σημαντικό να βοηθήσετε τους ανθρώπους να σταματήσουν το κάπνισμα
Συνολικά, αυτή η μελέτη συμβάλλει σε αυξανόμενες ενδείξεις ότι η βοήθεια των ανθρώπων να κόψουν το κάπνισμα μπορεί να προσφέρει πολλά οφέλη για την υγεία, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης του κινδύνου σοβαρής ψυχικής ασθένειας.
Ο καθηγητής συμπεριφορικής ιατρικής στο Nuffield Department of Primary Care Health Sciences στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στο Ηνωμένο Βασίλειο, Καθ. Paul Aveyard, που δεν συμμετείχε στη μελέτη, σημείωσε τα ακόλουθα στο MNT:
«Για πολύ καιρό, οι επαγγελματίες που φροντίζουν άτομα με ψυχικές ασθένειες θεωρούσαν το κάπνισμα ως έναν απαραίτητο μηχανισμό αντιμετώπισης. Αυτή η στάση αλλάζει επειδή αυξάνονται οι ενδείξεις ότι το κάπνισμα είναι ένας αιτιολογικός παράγοντας στην ψυχική ασθένεια και ότι η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να το βελτιώσει. Δεδομένου ότι η κύρια αιτία της πρώιμης έναρξης μη μεταδοτικής νόσου [είναι] τα καρδιαγγειακά προβλήματα που μπορούν να προληφθούν, η υποστήριξη των ατόμων για διακοπή του καπνίσματος θα πρέπει πλέον να είναι επιτακτική ανάγκη στις υπηρεσίες για άτομα με ψυχικές ασθένειες».
Η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να είναι μια πρόκληση, που συχνά απαιτεί βοήθεια από επαγγελματίες του ιατρικού τομέα και την οικογένεια και τους φίλους. Διατίθενται αρκετοί πόροι, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης από συμβούλους που μπορούν να προσφέρουν καθοδήγηση και στρατηγικές για να βοηθήσουν στις προκλήσεις της διακοπής του καπνίσματος.
Οι γιατροί μπορούν επίσης να βοηθήσουν δίνοντας συνταγογραφούμενα φάρμακα που βοηθούν σε ορισμένες δυσάρεστες παρενέργειες της διακοπής του καπνίσματος.
Οι φίλοι και η οικογένεια μπορεί επίσης να δημιουργήσει ένα υποστηρικτικό περιβάλλον, όπως η άρση των πειρασμών για το κάπνισμα και η κατανόηση των κοινών συμπτωμάτων στέρησης. Χρησιμοποιώντας ένα εξατομικευμένο σχέδιο και υποστήριξη, ένα άτομο που καπνίζει μπορεί να θέσει τον εαυτό του σε έναν πιο υγιή δρόμο, σωματικά και ψυχικά.
